Ռուսական «Օխոտնիկ»-ը՝ որպես թուրքական «Բայրաքթար» անօդաչուների ոչնչացման միջոց. Военное Обозрение
Ոչ վաղ անցյալում հաղորդվել էր С-70 նախագծի համաձայն մշակված ռուսական ծանր հարձակողական «Օխոտնիկ» անօդաչու թռչող սարքի հերթական փորձարկումների մասին: Միևնույն ժամանակ, նշվել է, որ անօդաչուն փորձարկվել է, բացի ամեն ինչից, որպես անօդաչու հետևող միջոց: Այս մասին գրում է Военное Обозрение կայքը, փոխանցում՝ tert.am-ը:
Խոստումնալից ռուսական անօդաչու սարքի հենց այս բնութագիրն է, որ հատուկ քննարկում է առաջացրել ռազմաօդային թեմաներով հետաքրքրված փորձագետների և շարքային ընթերցողների շրջանում: Թեման քննարկվում է նաև արտասահմանյան փորձագիտական միջավայրում:
Մասնավորապես, քննարկման ոլորտներից մեկը վերաբերում է Ռուսաստանի օդատիեզերական ուժերում «Օխոտնիկ»-ի հնարավոր օգտագործմանը՝ որպես հարձակողական անօդաչու սարքերի ոչնչացման միջոց: Միևնույն ժամանակ, պետք է փաստել, որ այսօր աշխարհի միայն մի քանի պետություն ունի սեփական հարվածային անօդաչու սարքեր՝ բառի ամբողջական իմաստով: Դրանց թվում են ԱՄՆ-ը, Թուրքիան, Իսրայելը, Չինաստանը: Հաշվի առնելով այն փաստը, որ վերջին մի քանի ամիսների ընթացքում թուրքական հարձակողական «Բայրաքթար ՏԲ2» անօդաչու սարքերը ակտիվորեն օգտագործվել են ռազմական գործողություններում, ենթադրվում է, որ «Օխոտնիկ»-ը կարող է փորձարկվել որպես հենց այդ անօդաչու սարքերը ոչնչացնելու միջոց:
Այստեղ հարկ է նշել, որ որոշակի հավանականություն կա առ այն, որ թուրքական «Բայրաքթար ՏԲ2»-ներ գտնվում են նաև ռուս մասնագետների տրամադրության տակ: Նման անօդաչու սարքեր խոցվել են Լիբիայում մարշալ Խալիֆա Հաֆթարի ազգային բանակի և Լեռնային Ղարաբաղի հայկական հակաօդային պաշտպանության համակարգերի միջոցով: Այս փաստերը հիմք են տալիս խոսելու այն մասին, որ տեխնոլոգիաները, ներառյալ նրանք, որոնք բացահայտում են տվյալների փոխանակման ֆունկցիոնալությունը, գոնե տեսականորեն կարող էին ուսումնասիրվել ռուս մասնագետների կողմից:
Հաշվի առնելով դա, «Օխոտնիկ»-ի օգտագործումը որպես «Բայրաքթար ՏԲ2»-ի հարձակողական անօդաչու սարքերի «կործանիչ», անհավանական բան չէ: Նման գործողություններ կատարելիս այն կարող է գործել ինքնավար: Եվ դրա երկնքում հայտնվելը՝ որոշակի մարտական գոտու վրա, որտեղ օգտագործվում են գրոհային անօդաչու թռչող սարքեր, կարող է որոշիչ գործոն դառնալ այդ անօդաչուների՝ այնտեղից հեռանալու համար: Այստեղ պետք է հաշվի առնել նաև «Օխոտնիկ»-ի թռիչքի բարձրության առավելությունն ու արագությունը: Բաց աղբյուրները նշում են, որ դրա թռիչքի ամենամեծ բարձրությունը մոտ 18 հազար մետր է («Բայրաքթար ՏԲ2»-ինը` մոտ 8 կմ է), իսկ բարձր էշելոններում արագությունը ՝ մոտ 1000 կմ/ժ է: Այս ապրիորին ապահովում է մարտական առաքելությունների կատարման հնարավորությունը `«քշելով» կամ ուղղակիորեն ոչնչացնելով «Բայրաքթար» դասի հարձակողական ԱԹՍ-ը գործնականում ցանկացած պայմաններում: