Մակրոնը Ռուսաստանին չէր մեղադրում, այլ ինքն էր արդարանում․ Մեդվեդեև
Եվրոպական քաղաքականության սիրելի մեթոդը մեղքն ուրիշի վրա գցելն է։ Այլ կերպ հնարավոր չէ բացատրել Ֆրանսիայի նախագահ Էմանուել Մակրոնի վերջին հայտարարությունը։ Այս մասին ասել է ՌԴ Անվտանգության խորհրդի փոխնախագահ Դմիտրի Մեդվեդեւը՝ մեկնաբանելով Ֆրանսիայի նախագահ Էմանուել Մակրոնի հայտարարությունը, որը Ռուսաստանին մեղադրել է սեպտեմբերին Հայաստանի եւ Ադրբեջանի սահմանին տեղի ունեցած բախումը «նպատակաուղղված սադրելու մեջ»։
«Ֆրանսիացին մեղադրել է Ռուսաստանին, մեջբերում եմ, որ նա «բորբոքում է իրավիճակը» հայ-ադրբեջանական սահմանին՝ Կովկասում եւ նրա սահմաններից դուրս «իրավիճակը ապակայունացնելու» համար։
Հայտարարությունն առավել քան կոռեկտ չէ։ Լկտի է։ Այլասերված եւ անընդունելի, ինչպես դա անվանեց մեր երկրի նախագահը։ Բայց, կավելացնեմ, դա միանգամայն հասկանալի է թերարժեքություն ունեցող ու իրականության ատլանտյան ստորաքարշ ընկալման դիրքերից։
Մակրոնն, ըստ էության, Ռուսաստանին չէր մեղադրում, այլ ինքն էր արդարանում։ Հեռուստահաղորդավարները նրան կշտամբում են, որ «Ֆրանսիան Հայաստանին թողել է բախտի քմահաճույքին»։ Նա բորբոքված պատմում է, թե ինչքան ուժեղ է Ֆրանսիան սիրում Հայաստանին։ Այստեղ հայկական սփյուռքի ազդեցիկ ներկայացուցիչների առումով հաշվարկը բավականին թափանցիկ է։ Փորձում է իմաստուն եւ վեհ տեսք ունենալ: Եկեք, սակայն, հիշենք, թե ինչպես է ավելի քան կես դար, 1960-ականների վերջից սկսած, Ֆրանսիան իրեն պահել իր նախկին գաղութներում։ Արյան ինչ գետեր են դրա պատճառով հոսել Մալիում, Ռուանդայում, Կոնգոյում, Ալժիրում։ Ինքը՝ Մակրոնը, տուտսիների ցեղասպանության մեջ քաղաքակիրթ Ֆրանսիայի մեղսակցության համար ժամանակին աֆրիկացիներից ներողություն է խնդրել։ Կտրված գլուխների ու հիմնովին ավերված գյուղերի համար։ Դիակներով լի ջրհորերի համար։ Այն «բաժանիր եւ տիրիր»-ի համար կախյալ եւ աղքատ երկրներում, ինչը հավերժ ֆրանսիացիների խղճի վրա է:
Այսինքն՝ իր նողկալի գաղութային անցյալի համար։ Եվ բավականին ակնհայտ ամերիկամետ ներկայի համար։ C'est une honte, Monsieur le Président»,- գրել է Մեդվեդեւը «Вконтакте»-ում իր գրառման մեջ: