Էկո պայուսակներ արտադրող ընկերության հիմնադիր-տնօրեն Զինա Գասյանը «Արցախպրես»-ի թղթակցի հետ զրույցում պատմեց, որ պայուսակների արտադրությամբ զբաղվելու միտքն առաջացել էր մինչ 44-օրյա պատերազմը, բիզնես-գաղափարը կյանքի է կոչվել 2020թ. օգոստոսին:

«Որդիս եղել և մնում է իմ շարժիչ ուժը, ում ներկայությունը միշտ ստիպում է խորհել, թե որտեղ ենք ապրում և ինչ միջավայր ենք մեր սերունդներին ժառանգություն թողնելու: Բնական աղտոտվածությունը կանխելու, պոլիէթիլենային տոպրակների կիրառությունը կրճատելու, շրջանառությունից հանելու միտում ունի այս գաղափարը: Այսօր աշխարհը գիտակցում է մոլորակի էկոլոգիային պլաստիկ տոպրակների հասցրած վնասը, իսկ մեր նպատակն Արցախում ընդգծված գործունեություն ծավալելն է՝ ընդդեմ պոլիէթիլենի օգտագործման։ Գաղափարը կյանքի կոչելու շրջանը համընկել է Հայաստանում գործող Սոցիալական ձեռներեցների դպրոց ընդունվելուս հետ: Դպրոցի ծրագիրն ուսումնասիրելու ընթացքում էլ որոշեցի գաղափարին տալ նաև սոցիալական ուղղվածություն: Պատերազմից հետո իրավիճակն Արցախում այլևս այլ է: Այսօր պայուսակների արտադրությունը նաև միտված է բնակչության կենսամակարդակի բարձրացմանը, գործազրկության կրճատմանը», - նշեց Զ. Գասյանը:

Մեր զրուցակցի խոսքով՝ այն մարդկանց են ընդգրկել արտադրության գործընթացում, ովքեր, իրոք, աշխատանքի կարիք ունեն. «Շահառուների ցանկում ընդգրկված են առողջական խնդիրներ ունեցող երեխաների ծնողներ, ուսանողներ, փորձում ենք ընդգրկել նաև տեղահանված մեր հայրենակիցներին»:

 

«Մեր հաճախորդները տարբեր տարիքի են, հիմնականում Արցախից են և ՀՀ մարզերից: Պատերազմից հետո հնարավորություն ենք ունեցել նաև առաքելու եվրոպական երկրներ», - հավելեց Զ. Գասյանը: Սոցիալական և ազգային գաղափարների համադրումից սկսել են ծնվել Eco Zaino-ի նոր տարբերակները: Eco Zaino ԱՁ-ն սկսել է թողարկել Մարաշի հյուսքակարով ասեղնագործ թրենդային պայուսակներ, որոնք լայն արձագանք են գտել հասարակության շրջանում և մեծ պահանջարկ ունեն: Էկո պայուսակների արտադրամասի հիմնադիր-տնօրենի համոզմամբ՝ բիզնեսի ապագան սոցիալական ձեռներեցության մեջ է.

«Եթե, իրոք, ուզում ենք ունենալ որևէ դրական տեղաշարժ հետպատերազմյան Արցախի սոցիալական ոլորտում, ապա ինքներս պիտի աջակցենք սոցիալական ծրագրերի իրագործմանը: Բայց և այնպես արցախյան արտադրողը պիտի լինի պետական հոգածության ներքո՝ վստահ լինելով, որ հնարավորություն կունենա սպառելու իր արտադրանքը»,֊ ընդհանրացրել է մեր զրուցակիցը: